چرا درسهای اختصاصی روبهتر ازعمومی می فهمم؟
چراعکس هارو بهتر از نوشته ها میفهمم؟
چرا بعضی چیزهارو اصلاً یاد نمیگیرم؟
کلیات
وظيفه ى حافظه، ثبت مطالبيه كه به اشكال مختلف مثل شنيدن، ديدن، خوندن و ... ياد گرفته ايد و با توجه به نوع مطالعهاى كه داريد، ثبت و بايگانى مطالب به عهده ى يكى از 4 بخش حافظه است:
توصیه ها و راهکارها
بــراى درس خونــدن، روشهاى مختلفى رو به كار ببريــد و فقط به یک روش اکتفا نکنید. چون ممكنه روشــى كه به كار میبريد، روش چندان درستى نباشه، مثــلا به جاى اينكه رياضى رو با تمرين حل كردن ياد بگيريد، فقط فرمولهاش و حفظ میکنید ! يكى از اشــتباهات رايج دانش آموزان، به خصوص بچه هاى اتفاقا رشته ى انســانى اينه كه بيشتر دنبال حفظ كردن مطالبند و خيلى از حافظه ى تحليلگر و نوشتارى استفاده نمیكنن. به همين دليل، درسهايى مثل رياضى، فلســفه، منطقه، اقتصاد و حتى عروض و قافيه، چون به مطالعهى تحليلگر نياز دارن، به سختترين درسهاى آنها تبديل میشن.
در يادگيرى، حافظه ی تحلیلگربهترین بازده و حافظه ی شنیداری ضعیفترین بازده رو دارند. در واقع فرق ياد گرفتن و حفظ كردن، استفاده از اين دو حافظه هست. تا جايى كه میتونيد براى درس خوندن از حافظه ى تحليلگر استفاده كنيد.
بــه جاى حفــظ كردن نمودارهــا، فلوچارت ها و مطالب طبقه بندى شــده، از حافظهى تصويرى استفاده كنيد. هربار چند ثانيه به تصويرنگاه كنيد و سعى كنيد كه اون رو به طور كامل در ذهن تجسم كنيد و به خوبى نكاتش رو تحليل كنيد.
جمع بندی
داشتن انعطاف در به كارگيرى روشهاى مختلف مطالعه، سبب يادگيرى بهتر میشــود. يكى از دلايل ســخت بودن برخى از دروس، داشتن يك روش مطالعه براى همه ى دروس اســت. براى مثال حافظه ى شــنيدارى بيشتر براى دروس حفظى مورد اســتفاده قرار مىگيرد و تاكيد بعضى از دانش آموزان براى استفاده از اين روش در دروس استدلالى مثل رياضى، نتايج نامطلوبى به همراه دارد.